درود بر همسران تایید کننده یکدیگر
تاکنون در ستون «هنر زندگی» راه ها و روش های مختلفی برای تداوم عاشقانه و معنادار زندگی مشترک مطرح شده است. به یاد دارید که گفته ایم زندگی زوجین فقط با وجود عشق، محبت و توجه و تایید یکدیگر است که عمق و معنا پیدا می کند و برای هردو طرف لذت بخش می گردد. گاهی شما کسانی را می بینید که در آسمان و یا در آخرت به دنبال یافتن بهشت می باشند و بسیارند افرادی که غافل از این موضوع هستند که می توانند با ساختن و پرداختن به رابطه ی خود و نزدیکترین فرد زندگیشان، یعنی همسر، بهشت را از هم اکنون و در روی زمین و در خانه ی خود محقق ساخته و به آن دست یابند.
(b).jpg)
رابطه ی خوب؛ بهشت روی زمین برای همسران
اگر به این موضوع دقت کنیم که ما قرار است فقط یک بار به این دنیا بیاییم و زندگی کنیم قطعاً باید خواهان آن باشیم که این یک بار فرصت زیستنمان توأم با عشق، محبت، دوستی، صلح، صفا، خوشبختی، رشد و آرامش باشد.
بدون تعارف باید گفت که دستیابی به تک تک واژه هایی که نام برده شد، برای «یک انسان تنها» قابل دستیابی نمی باشد و این انسان که مانند همه ی موجودات عالم، زوج آفریده شده باید یاد بگیرد چگونه همسر مناسب خود را بیابد و چگونه با او زندگی کند که بتواند به تمام آن واژه ها در عمل دست پیدا کند و زندگی عالی و متعالی داشته باشد. بنابر این همسریابی و همسر گزینی که پیرامون آن در همین ستون هنر زندگی مفصل صحبت کرده ایم، موضوعی بسیار مهم است، اما مهمتر از آن ادامه و تداوم زندگی مشترک همراه با همان شور و اشتیاق اولیه که در دوران نامزدی مشهود بود، می باشد!
ما بر این موضوع تأکید می کنیم که اگر همسران موفق شوند روی رابطه ی خود با همسرشان دقت کنند و ضمن اصلاح معایب آن به تقویت محاسنش بپردازند، خواهند دید که چقدر زود در این زندگی احساس خوشبختی کرده و آشیانه ی زیبا و آرامش بخش خود را ساخته و خود را در بهشت احساس خواهند کرد.
اکنون ببینیم ویژگی های یک رابطه ی خوب در بین همسران چیست!؟
همانطور که از عنوان هنر زندگی ۱۵۴ بر می آید، اگر همسران تمرین کنند و یاد بگیرند که بیشتر از اینکه با نگاه منفی به همسر خود، یکدیگر را نقد کرده، سرزنش نمایند و یا خدای ناکرده با طعنه و کنایه شخصیت یکدیگر را تحقیر کرده، زیر سوال برده و لطمه بزنند، با نگاهی مثبت، سعی در دیدن محاسن یکدیگر نموده و به تایید یکدیگر بپردازند، خواهند دید که چقدر تاثیر مثبت در رابطه شان پدید می‌آید. البته که خیلی خوب است محاسن یکدیگر را به زبان آورده و یاد آوری نمایند و با این کار نشان دهند که متوجه خوبی های یکدیگر هستند.
توصیه ما همچنان اینست که حتماً زن و شوهر با هم گفتگوی موثر داشته باشند و نگذارند ارتباط کلامی شان کم رنگ شده و بی رمق گردد. مثلاً درباره اتفاقات روزمره صحبت کنند، از اهداف یا تمایلات و خواسته هایشان برای هم بگویند، نسبت به گفته های هم بی تفاوت نبوده و برای تداوم گفتگو اظهار نظر کنند. در گفتگوها به گونه ای باهم برخورد نکنند که طرف مقابل رغبتش را برای حرف زدن و ادامه دادن از دست بدهد! فکرش را بکنید اگر یکی از طرفین با بی حوصلگی به صحبت های همسرش گوش دهد و مثلاً وسط صحبت او خمیازه بکشد و یا با حالتی که نشان از بی تفاوتی دارد بگوید:« خیلی خب بابا! شنیدم دیگه! اصلاً هر کاری دوست داری برو انجام بده!» بدیهی است رمقی برای ادامه صحبت باقی نمی ماند و نه تنها گفتگو قطع می شود، بلکه روی فضای عمومی رابطه تأثیر بسیار منفی گذاشته و به سردی می گراید!
می توان گفت یکی از نشانه های تایید یکدیگر همین خوب به صحبت های هم گوش کردن و مثبت برخورد کردن و پاسخ مناسب دادن است. متأسفانه رفتاری که در برخی از همسران دیده می شود اینگونه است که انگار برای هم عادی و خسته کننده شده اند، طوری باهم گفتگو می کنند که انگار هیچ علاقه ای به شنیدن صدای یکدیگر نداشته و برای هم مهم نیستند! این رفتارها که قطعاً ریشه در خیلی از مسائل می تواند داشته باشد، خود باعث بدتر شدن وضعیت رابطه زوجین می شود. بطور جدی توصیه می کنیم که اگر همسرانی وجود دارند که احساس می کنند آنچنان نسبت به هم دلزده شده اند که گویی نمی توانند یکدیگر را تایید کنند و مدام در یکدیگر اشکال می بینند و دیگر نمی توانند هیچ حسنی مشاهده کنند، حتماً به مشاوران امور خانواده که زوج درمانگر می باشند مراجعه کنند و تا دیر نشده به دلایل این دلسردی و رنگ باختگی رابطه خود با همسرشان دست یافته و در پی علاج باشند!
فراموش نکنید بسیاری از این فاصله گرفتن ها را می توان با آموزش چند تکنیک ساده ترمیم نمود و با تمرین و ممارست به مرور به اصلاح رابطه پرداخت.
امید است همسران محترم به نکته ی کلیدی و راز رمزهای «تایید یکدیگر» توجه بیشتری نموده و از سود و ثمره ی آن در زندگی مشترک خود بهره مند گردند.
ما بازهم در این خصوص با شما مطالب بیشتری را در هفته های آتی درمیان خواهیم گذاشت.
تألیف، تهیه و تنظیم: فاطمه موسوی، روان شناس و زوج درمانگر
شاهین نوش آبادی، مدرس و مشاور امور خانواده