سلام مجدد بر پدران گرامی
به دنبال بحث هفته گذشته، در این هفته برآنیم تا بررسی کنیم ویژگی های رفتاری یک پدر خوب و ایده آل چیست!؟
راستی اگر همین سوال را از خود شما بپرسیم، چه پاسخی می دهید؟
معمولاً پاسخ ها عبارت از این هستند که یک پدر خوب دوست دارد پدری بخشنده باشد و مطمئن باشد که اعضای خانواده اش از هر نظر تأمین هستند. ما در اینجا علاوه بر تقدیر از همه ی پدران که در این شرایط سخت اقتصادی، در تامین معاش و مایحتاج خانواده تلاش شرافتمندانه ای می نمایند، به ابعاد دیگر رفتارهای یک پدر خوب و موفق نیز می پردازیم تا با این یادآوری ها پله ای در رتبه ی پدر خوب بودن خود بالاتر رویم.
ویژگی های یک پدر خوب و ایده آل
همانطور که در بالا اشاره شد، متأسفانه همواره در اذهان مردم ما چنین نقش بسته که پدر خوب همان کسی است که شبانه روز کار می کند و هیچ چیز برای رفاه اقتصادی خانواده اش کم نمی گذارد!
خیلی باید مراقب باشیم که تعریف همسر و پدرخوب به خودپرداز بانک بودن تقلیل پیدا نکند! یعنی آقایان با عنایت به نقش های مختلف یک همسر و پدر، باید مراقب جایگاه خود در خانواده باشند تا خدای ناخواسته چنین دیدگاهی در زندگی حاکم نشود که او فقط وظیفه اش این است که برود، کار کند، پول در بیاورد تا خانواده اش در رفاه و آسایش زندگی کند! یادمان باشد فرزندان ما برای رشد بهتر و سالم تر به وجود پدرانشان بیشتر از پولشان نیاز دارند. نه این که بخواهیم اهمیت رفاه اقتصادی در رشد و پیشرفت را انکار کنیم، نه! اما می خواهیم به خودمان یک اخطار جدی بدهیم که اگر در زندگی تبدیل به دستگاه خودپرداز شویم و تنها به فکر تامین نیاز مالی خانواده باشیم، یقیناً در دراز مدت باعث آسیب دیدن همسر و فرزندان خود خواهیم شد! همسر و فرزندان ما به حضور و حمایت عاطفی ما برای زندگی کردن و رشد کردن نیاز دارند و اگر تنها شیوه محبت کردنمان به آنها، برآورده کردن خواسته های مالی باشد باید بدانیم که اشتباه بزرگی را مرتکب می شویم.
بدیهی است که خوب و ایده آل بودن پدر مانند همه ی موارد رفتاری، یک امر نسبی است و شاید هیچگاه به مرحله ی صد در صدی و بدون عیب و نقص نرسد! به خاطر داشته باشیم همین که ما با مطالعه و دقت بر روی مسائل رفتاری خودمان، سعی در بهتر کردن روابطمان با دیگران و بخصوص اعضای خانواده می نماییم، گام مهمی در راه بهتر شدن خودمان برداشته ایم.
خوب است تا به عنوان یک پدر دلسوز، همواره این نکته را در نظر داشته باشیم بهترین کاری که می‌توانیم برای فرزندانمان بکنیم، تنها تأمین مسائل مالی و تهیه بهترین خوراک و پوشاک و انتخاب بهترین مدرسه برای آنها نیست، بلکه از این‌ها مهم‌تر، فراهم آوردن چارچوبی است که فرزندان بتوانند در آن به خوبی رشد کرده و تا حد امکان بهترین باشند و برای زندگی موفقیت آمیز آینده ی خود تلاش نمایند.
زمانی به ما پدرخوب اطلاق می شود که ما به عنوان یک پدر مهربان و دلسوز شرایطی را برای کودکان خود فراهم سازیم که این فرصت را برای رشد سالم جسمی و روانی به آنها بدهد.
اکنون سالها و بلکه دهه ها از اثبات دانشمندان و محققان علم روان شناسی و خانواده مبنی بر این ادعا می گذرد که یکی از بهترین کارهایی که یک پدر می تواند برای فرزندش انجام دهد، عشق ورزیدن و احترام گذاشتن به همسرش می باشد. فرزندانی که احترام و عشق پدر به مادرشان را می بینند، با درک عمیقی نسبت به این که چه کسی هستند و چه جایگاهی در این جهان دارند، رشد می کنند، هویت می یابند و اعتماد به نفس بالایی پیدا می کنند. چنین افرادی در آینده، مردها را به چشم آدم هایی قابل اعتماد و احترام می بینند.
بنابر این مجدداً یادآوری می نماید که تربیت امری گوشزد کردنی و نصیحت کردنی نیست و ما هیچگاه نمی توانیم چیزی را به فرزندمان از این طریق یاد دهیم، بلکه تنها با درست زندگی کردن است که می توانیم به فرزندانمان رفتار درست را آموزش دهیم. در حقیقت فرزندی که در رفتار و عمل پدرش، راستی و درستی و محبت را می بیند و بخصوص عشق ورزی، اهمیت دادن، وقت گذاری، توجه و تأیید او را نسبت به مادرش می بیند، حتماً باعث رشد سالم عاطفی، روانی و افزایش عزت نفس و اعتماد به نفس در او می گردد.
بحث در این رابطه فراوان است و اجازه دهید در هفته ی آینده پیرامون ابعاد دیگری از ویژگی های یک پدر خوب با شما سخن بگوییم.
اقتباس، تهیه و تنظیم:
فاطمه موسوی، روان شناس و زوج درمانگر
شاهین نوش آبادی، مدرس و مشاور امور خانواده