سلام و درود خدمت شما مخاطبان گرامی هنر زندگی
با اجازه ی شما عزیزان تصمیم بر آن گرفتیم تا فاصله ی بین ۲ مناسبت مبارک و فرخنده را که مربوط به ۲ ابرمرد و ۲ پدر موفق و بزرگ است را به مباحث مربوط به پدران و اینکه چگونه پدر خوبی برای خانواده ی خود باشیم، قرار دهیم.
بنابر این در این ۳ هفته ی اخیر از سالروز میلاد امیرالمومنین علی (ع) تا مبعث رسول گرامی اسلام (ص) را ضمن عرض تبریک به شما پدران ارجمند، به مطالب مرتبط با شما عزیزان اختصاص داده ایم.
نشانه های یک پدر خوب در خانواده
اگر هر پدری در درون خانواده ی خودش طرف مشورت اعضای خانواده اش قرار می گیرد، می تواند آن را نشانه ی مهمی از این موضوع بداند که توانسته است وظایف و نقش پدری اش را به خوبی ایفا کرده و از عهده این مهم بر آمده است.
پدر خوب باید که برای شنیدن حرفهای فرزندانش وقت بگذارد. در هنگام صحبت تمام توجهش را به آنها معطوف سازد و سعی کند مسائل را از نگاه آنها ببیند. بله، خوب است پدران عزیز خیلی به این موضوع توجه داشته باشند که لازم است تا علاوه بر اتکای مالی اعضای خانواده، محل اتکای فکری و مشورتی آنها نیز باشند.
اینکه همسر و یا فرزندان پدر خود را در این سطح ارزیابی کنند که حرفهای خود را با او در میان گذاشته و در مورد مسائل خود با او مشورت کنند، تماماً بر می گردد به اینکه این پدر چگونه رفتار و گفتار و عملکردی از خود در برابر اعضای خانواده اش نشان داده است!؟
اگر رفتار و گفتار و در یک کلام شخصیت پدر ضمن صمیمی و مهربان بودن، از آن جدیت و استحکام برخوردار است که همسر و فرزندانش ضمن اینکه دوستش دارند، اما روی حرفش و فکرش حساب می کنند، می توان پدر را یک پدر خوب و پسندیده تلقی کرد.
یک پدر خوب همواره حمایت گر اعضای خانواده اش است، بدین معنی که یک پدر خوب با تعیین حدومرزهای مشخص از فرزندان خود حمایت می‌کند، بهترین منافع را برایشان در نظر می‌گیرد، با فرزندان در مورد مسائلی که باید از آنها آگاه باشند صحبت کرده، اوضاع فکری و روش تصمیم گیری درست را در آنها با گفتگوی موثر و سازنده سروسامان می‌دهد و آنها را از عواقب و پیامدهای تصمیم های اشتباه آگاه می‌سازد.
پدران درواقع می توانند باعث توسعه اندیشه و شخصیت فرزندان شده و به عنوان دلسوزترین راهنما همیشه در کنار آنها باشند.
در مقابل فرزندان نیز نسبت به پدرانشان بر این باورند که همیشه حق با پدرشان است. فرزندان هم‌چنین معتقدند که پدر هیچ‌گاه به آنها دروغ نمی‌گوید، آنها را ناامید و سرخورده نکرده و هیچ‌گاه آنان را در معرض خطر قرار نمی‌دهد. این دقیقاً همان اعتمادی است که یک پدر خوب در وجود فرزند خود ایجاد می‌کند. فرزندان درواقع به این باور می‌رسند هر زمان که به کمک نیاز داشته باشند و یا دچار دردسر شوند پدرشان در کنار آنها حضور دارد.
پدران خوب باید بدانند، برای فرزندان منبع ایجاد انگیزه و دلگرمی هستند، فرقی نمی‌کند فرزندش در یک مسابقه ورزشی بازیکن است یا در یک امتحان شرکت کرده باشد، حضور پدر و همراهی او اعتماد به نفس فرزندش را بالا می‌برد. زمانی که فرزندان موفق می‌شوند، پدر شادترین انسان روی زمین است و زمانی که شکست می‌خورند نیز، این پدر است که آنها را ترغیب می‌کند تا بیشتر تلاش کنند و ناامید نشوند. سخنان پدر می‌تواند دنیای فرزند را متحول کند. درواقع تک‌تک واژگانی که پدر در مورد فرزندش به کار می‌گیرد، می‌تواند شخصیت کودک را بسازد و یا تخریب کند!
و سخن آخر اینکه پدر خوب کسی است که از عذرخواهی از همسر، فرزندان و یا هر شخص دیگری دریغ نمی کند.
به خاطر داشته باشیم، فرزندان ما همواره در حال تماشای ما هستند و الگوی رفتاری والدین خود را تقلید می‌کنند. زمانی که به خاطر اشتباهاتی که مرتکب شده‌ایم معذرت‌خواهی می‌کنیم، آنها نیز یاد می‌گیرند. گفتن جمله متأسفم هیچ ایرادی ندارد و به غرور عذرخواهی کننده صدمه‌ای وارد نکرده و بلکه برعکس حتی او را بزرگ می نماید.
امید است همه ی پدران تلاش نمایند تا گام به گام در جهت پدری خوب و محبوب بودن تلاش نموده و خانواده ای متین و متعادل داشته باشند.
تألیف، اقتباس و تنظیم:
فاطمه موسوی، روان شناس و زوج درمانگر
شاهین نوش آبادی، مدرس و مشاور امور خانواده