در هفته گذشته خواندیم که بانوان می توانند در ساده برگزار شدن ازدواج ها نقش تعیین کننده داشته باشند. بخصوص از سه بانوی عزیز نام بردیم: عروس خانم، مادر عروس و مادر داماد!
به همین دلیل سلام و درود این هفته را خدمت مادران ارجمند تقدیم کردیم تا کمک کنند جوانان عزیزمان هرچه ساده تر اما اصولی تر زندگی مشترک خود را تشکیل دهند. در این هفته ادامه همین بحث را پیگیری می کنیم:
اولین گام برای ساده برگزار شدن ازدواج برای جوانان انتخاب همسر است که بعضاً در برخی از خانواده‌ها مشاهده می‌شود که مادران نقش پررنگ تری از خود دختر و پسر بر عهده می‌گیرند و آنقدر سخت گیری می کنند که گاهی مادر دختر و گاه نیز مادر پسر به جای فرزندشان دست به انتخاب می‌زنند و ملاک‌ها و معیارهای خود را مقدم در این امر می‌دانند! بنابراین توصیه می‌شود برای اینکه جوان ها بتوانند در امر انتخاب همسر درست تصمیم گیری کنند، مادران ملاک‌های تحمیلی خود را کنار بگذارند و در این مسأله تنها راهنمای خوبی برای فرزندان خویش باشند و آنها را به سمت مشاوران متخصص و آگاه ازدواج سوق دهند.
دومین گام پس از انتخاب همسر، برگزاری مراسم خواستگاری، بله برون، عقد و ازدواج است. در خیلی از موارد اگر شناخت طرفین نسبت به یکدیگر به سطح مطلوبی رسیده باشد، می توان با نظر مادران، از انجام این مراحل کاست و یا در هم ادغام کرد و یا حداقل آنها را ساده تر برگزار کرد.
سومین گام که خیلی هم مهم است کاستن از چشم و هم چشمی ها و پرهیز از رقابت های ناپسند در هر چه تشریفاتی و به اصطلاح لاکچری برگزار کردن ازدواج هاست!
گاهی دیده می شود برخی از جوانان از واکنش دیگران در امر ازدواجِ آسان می‌ترسند و گویا ازدواج آسان را نوعی بی‌کلاسی و عامل رفتن آبرو تلقی کرده و به همین دلیل تن به این نوع ازدواج‌ها نمی‌دهند اما اگر مادران در هر دو خانواده به درستی از مزایای ازدواج آسان آگاه باشند و دیگران را نیز از این مزایا باخبر سازند، فرزندان با دلگرمی بیشتری ساده ازدواج کردن را بر می‌گزینند.
به نظر می رسد در فرهنگ ما تنها کسی که می‌تواند مقابل چشم وهم چشمی و تقلیدهای کورکورانه در امر ازدواج بایستد عروس خانم است اما درعین‌حال او به همکاری مادر خود و مادر همسرش نیز نیازمند است تا بتواند به راحتی در مقابل حرفهای دیگران از ساده ازدواج کردنش دفاع کند. اگر دختری که دم بخت است با کمک مادرش به میزان خرید کمتری از طلا و جواهرات راضی باشند و در میزان مهریه نیز سخت نگیرند طبیعتاً مادر داماد هم به میزان کمتر جهیزیه رضایت می‌دهد و این امر باعث می‌شود هر دو خانواده بر حداقل‌ها اکتفا کرده و از اسراف دوری کنند و ازدواج ساده و راحتی را برگزار کنند.
قدم دیگر می تواند برداشتن رسم و رسوماتی باشد که اغلب بانوان خود را درگیر آن کرده‌اند و از میان برداشتن آنها نیز تنها به دست بانوان امکان‌پذیر است! به عنوان مثال مراسم فرستادن جهیزیه عروس به منزل داماد و دعوت دوست و آشنا و فامیل برای رصد کردن این جهیزیه که می توان گفت از آداب ناشایستی است که متأسفانه در بین مردم ما بسیار جا افتاده است!
معمولأ خانواده عروس با زحمت فراوان و صرف وقت و هزینه به چیدن جهیزیه مشغول می‌شوند و نهایتاً با مشخص کردن یک روز و یک ساعت سایر خانم‌های فامیل باید با بازدید از آن، کم و کیف جهیزیه را به بحث و گفتگو بگذارند، جذابیتی که در دیدن این جهیزیه برای بعضی خانم‌ها وجود دارد گویا حتی از دیدن موزه‌های مختلف حاصل نمی‌شود!
از میان برداشتن این رفتارهای غلط نیز در گرو تصمیم جدی و قاطع عروس و مادرش و همچنین همکاری مادر داماد است، وقتی هردو خانواده باهم در این مسأله هماهنگ باشند راحت تر می‌توانند این معضل را حل کنند. اگر واقعا مادران تصمیم جدی بگیرند که مراسم ازدواج فرزندشان را ساده برگزار کنند، این قدرت را دارند که با همکاری فرزند خود، همه را مجاب نمایند که چنین اتفاق خوبی بیفتد!
به امید آنکه با پیشقدمی بانوان آگاه و روشن، فرهنگ سازی مناسبی برای انجام ازدواج های سهل و آسان صورت پذیرد و گامی برای امیدوار شدن جوانانی که علاقمندند تا ازدواج کرده و تشکیل خانواده دهند، برداشته شود.
اقتباس، تهیه و تنظیم:
فاطمه موسوی، روان شناس و زوج درمانگر
شاهین نوش آبادی، مشاور امور خانواده
