سلام بر پویندگان راه زندگی

زندگی انسان دوره های مختلفی دارد: از دوران جنینی تا نوزادی و کودکی و نوجوانی و جوانی و میانسالی و سالمندی را شامل می شود. در طی این مسیر، بسیاری از انسانها دوران جوانی به بعد را با شریک زندگی خود یعنی همسرشان می گذرانند.
ما در سلسله بحث های هنر زندگی به دنبال بررسی راه و روش هایی که همسران موفق در مسیر زندگی مشترک خود بکار می گیرند هستیم تا این آموزه ها را الگویی کنیم برای زندگی خود و اطرافیانمان.
امروز به دنبال مباحث اقتصادی در زندگی زوجین موفق به یکی دیگر از مسائل رایج در جامعه خودمان می پردازیم: 

زوجین موفق چگونه ضمن اداره زندگی خود، به امور اقتصادی والدین نیز توجه می کنند!؟ 

قبل از ورود به این بحث لازم است تا تکلیف اولویت بندی بین خانواده خودمان و خانواده ای که قبل از ازدواج در آن بسر می بردیم را با هم روشن کنیم. 
بدون شک همه ی متخصصین و علمای علم خانواده بر این باورند که اولویت اول در رسیدگی های عاطفی، اقتصادی، توجه و وقت گذاری مربوط به خانواده ای می شود که تشکیل داده ایم و با تمام احترام و دینی که به خانواده ی پدری مان داریم، اما آنها در اولویت بعدی هستند! چه اینکه ازدواج باعث می شود که زوجین استقلال و تعهد بیشتری را در روابط خود قبول کنند. آنها به خانواده مستقلی تبدیل شده اند و مسئولیت اول آنها در قبال خانواده ای است که تشکیل داده اند.
اما این گفته بدان معنا نیست که خدای نکرده نسبت به زحماتی که والدین کشیده اند بی توجه و ناسپاس باشیم! نه، اصلا چنین چیزی پسندیده نیست، بلکه در مقام اولویت بندی، مقام اول را خانواده ی خودمان که همسر و فرزندان در آن قرار دارند، داراست و رسیدگی های به والدین می بایست با رعایت این اولویت بندی به انجام رسد.
همسران موفق می دانند که ازدواج به معنی درک شرایط یکدیگر و همدلی در تمام سختی هاست. وقتی همسری می بیند خانواده همسرش در شرایط خاصی هستند، بهتر این می داند که به جای دلخوری و سختگیری، با همسرش منطقی صحبت کند و راهی برای کمک کردن بدون آسیب زدن به زندگی مشترک خود بیابد.
 زوجین موفق سعی می کنند تا تعادل در کمک کردن را برقرار کنند. بدین معنی که اولویت اولشان زندگی مشترک و مشکلات مالی خودشان است، به گونه ای که همواره نیاز خانواده پدری را نیز مد نظر داشته و کمک های خود را با هماهنگی یکدیگر به آنها می رسانند.