جمعیت سالمندی ایران در حالی فربه‌تر می‌شود که تنها طی دو دهه آینده دو برابر خواهد شد و شاید تا سال ۱۴۳۵ از یک سوم جمعیت کشور هم عبور کند. هرچند که دوبرابری جمعیت سالمندی در ایران تنها طی دو دهه اتفاق می‌افتد، اما «انزوا» و «سندروم آشیانه‌ خالی» موضوعی است که باوجود افزایش جمعیت سالمندان تهدید اصلی برای آنها به شمار می‌رود تا جایی که می‌تواند موجب بروز ابتلا به بیماری‌های روحی، روانی و حتی جسمی در آنها شود.